ഒരു ദിവസം നിന്നോട്
ഞാന് പറഞ്ഞിരുന്നു
എന്റെ ആകാശത്ത്
നക്ഷത്രങ്ങള് ഇല്ലെന്ന്
ശൂന്യമായ ആകാശം
നക്ഷത്രങ്ങള് ചിരിക്കാത്ത രാവ്
ഒടുവില് ഞാന് പോലുമറിയാതെ
നീയെന്റെ ആകാശത്തെ
നക്ഷത്രങ്ങളായി
ജീവിതത്തില് തനിച്ചാണെന്ന്
തോന്നുമ്പോഴാണ്
എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നതെന്ന്
നീ പറഞ്ഞിരുന്നു
എന്നോട് സംസാരിക്കാന്
നിനക്ക് ഏകാന്തത വേണമെന്നും
നീ ഓര്ക്കുന്നുണ്ടോ
നമ്മള് കണ്ടു പിരിഞ്ഞ
പാതയോരങ്ങള്
വെയില് നാളങ്ങള്
പുളഞ്ഞ ഒരു നട്ടുച്ച
ഹൃദയത്തെ കൊളുത്തി
വലിച്ച ഒരേയൊരു നോട്ടം
പുഞ്ചിരികള് വേരറ്റു പോയ
സാന്ദ്രിമ നിറഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്
നിന്നെയോര്ക്കുമ്പോള്
ഗ്രീഷ്മത്തില്
വറ്റി പോയ ഒരു നദിയുടെ
കണ്ണീരണിഞ്ഞ മുഖം
എന്റെ നെഞ്ചില് പിടയുന്നുണ്ട്
തിരക്കിനിടയിലും
എന്നോട് നീ പറഞ്ഞിരുന്ന
കൊച്ചു വര്ത്തമാനങ്ങള്
കളി തമാശകള്
നിറയുന്ന സന്ദേശങ്ങള്
ഏതു കൊടിയ വേദനയിലും
സാരമില്ല എന്ന നിന്റെ
ചെറു സാന്ത്വനം
നിനക്കറിയുമോ ഞാന്
എത്രമാത്രം വേദനിക്കുന്നുവെന്ന്
നിന്റെ നിശബ്ദത
നിറയുന്ന രാത്രികള്
എന്റെ ആകാശത്തെ
നക്ഷത്രങ്ങളുടെ
മരണമാണ്
നിന്റെ സന്ദേശങ്ങള്
പാതിവഴിയില്
വിറങ്ങലിച്ച് നില്ക്കുമ്പോള്
മൗനം കൊണ്ടു നീയെന്നെ
ചുംബിക്കുമ്പോള്
നീ ഏറ്റവും പ്രണയിച്ച
എന്റെ കണ്ണുകള് നിറയുകയാണ്
5 comments:
നന്നായിരിയ്ക്കുന്നു
ഇഷ്ടപ്പെട്ടു
ഉരുണ്ടു കൂടിയ കാര്മേഘങ്ങള് പോയ്മറിയുമ്പോള് വീണ്ടും ആ നക്ഷത്രങ്ങള് വന്നെത്തുമല്ലേ ! കണ്ണുനീരിന്റെ ഉപ്പു രസം മാറ്റി ആനന്ദ കണ്ണുന്നീരാക്കിമാറ്റാന്. ,
നന്നായിരിയ്ക്കുന്നു. കവിത
ഇഷ്ടപ്പെട്ടു
suprb chechi..
Palappozhum... Santhwanamaakunna rachanakal... iniyum Pratheekshikkunnooo Best Wishes Dear Lilly
Post a Comment