ഇന്ന് എന്റെ ജന്മദിനമാണ്.
കടലിന്റെ ജന്മനക്ഷത്രം
തന്നെയാണ് എന്റെതും
പിറന്നാള് സമ്മാനമായി
നീയെന്താണ് എനിക്ക് തരിക?
ഇതെന്റെ ഹൃദയം ആണെന്നോതി
ഉടഞ്ഞു പോയ
ഒരു ശംഖിന്റെ കഷണമോ
അതോ അലറുന്ന കടലിനും
നാവികന് വഴി കാട്ടുന്ന
വിളക്ക് കൂടാരത്തിനുമിടയിലെ
നേര്ത്ത ഇരുട്ടില് ഇരയെ
പതിയിരുന്നു ആക്രമിക്കുന്ന
വേട്ടമൃഗത്തിന്റെ ചെറുനീക്കം
പോലെ അപ്രതീക്ഷമായി
ഒരൊറ്റ ചുംബനമോ?
പിടയുന്ന നെഞ്ചില് നീയെന്റെ
മുഖം ചേര്ത്തമര്ത്തുമ്പോള്
അവിടെ ഞാനും നീയുമില്ല
തിരയും തീരവും പോലെ
ഒരിക്കലും സ്വന്തമാകാനാവാത്ത
രണ്ട് ആത്മാക്കള് മാത്രം.
പ്രണയത്തിന്റെ ഏറ്റവും
ഉദാത്തമായ ഈ ഉപമയല്ലാതെ
മറ്റൊന്നിനെയും നമ്മുടെ
വേവുന്ന ഹൃദയത്തിന്
പകരം വെയ്ക്കാനില്ല
Thursday, March 31, 2011
Saturday, March 19, 2011
സ്നേഹത്തിന്റെ പുതപ്പ്
എന്റെ പിറന്നാളിന്
നീ തന്നത് സ്നേഹത്തിന്റെ
നിറമുള്ള ഒരു പുതപ്പായിരുന്നു.
അതു പുതച്ചാല് മഞ്ഞുകാലത്ത്
എനിക്കൊരിക്കലും തണുക്കുകയില്ല.
മഴനാമ്പുകള് എന്റെ മനസ്സില്
കുരുക്കുമ്പോള് മൗനത്തിന്റെ
പ്രണയവുമായി നീ ഉണരും.
അപ്പോള് തണുപ്പില് വിരിയുന്ന
നീലക്കുറിഞ്ഞി കൊണ്ടൊരു
മാല കൊരുത്തു ഞാനെന്റെ
ചുരുള് മുടിയലങ്കരിക്കുകയും
സ്വപ്നങ്ങളൊളിക്കുന്ന മിഴികള്
പാതിയടച്ചു നിന്റെ നെറുകിലൊരു
ചുംബനപ്പൂവ് അലസമായെറിഞ്ഞു
കുങ്കുമസന്ധ്യകള് കാവല്
നില്ക്കുന്ന പടിവാതില് കടന്നു
ഞാനീ താരകങ്ങള് വീണുറങ്ങുന്ന
മണ്ണിലേക്കിറങ്ങും.
നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ
പുതപ്പെന്നെ മൂടുവോളം
എനിക്കൊരിക്കലും തണുക്കുകയില്ല
നീ തന്നത് സ്നേഹത്തിന്റെ
നിറമുള്ള ഒരു പുതപ്പായിരുന്നു.
അതു പുതച്ചാല് മഞ്ഞുകാലത്ത്
എനിക്കൊരിക്കലും തണുക്കുകയില്ല.
മഴനാമ്പുകള് എന്റെ മനസ്സില്
കുരുക്കുമ്പോള് മൗനത്തിന്റെ
പ്രണയവുമായി നീ ഉണരും.
അപ്പോള് തണുപ്പില് വിരിയുന്ന
നീലക്കുറിഞ്ഞി കൊണ്ടൊരു
മാല കൊരുത്തു ഞാനെന്റെ
ചുരുള് മുടിയലങ്കരിക്കുകയും
സ്വപ്നങ്ങളൊളിക്കുന്ന മിഴികള്
പാതിയടച്ചു നിന്റെ നെറുകിലൊരു
ചുംബനപ്പൂവ് അലസമായെറിഞ്ഞു
കുങ്കുമസന്ധ്യകള് കാവല്
നില്ക്കുന്ന പടിവാതില് കടന്നു
ഞാനീ താരകങ്ങള് വീണുറങ്ങുന്ന
മണ്ണിലേക്കിറങ്ങും.
നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ
പുതപ്പെന്നെ മൂടുവോളം
എനിക്കൊരിക്കലും തണുക്കുകയില്ല
Friday, March 11, 2011
പുനര്ജ്ജനി
മഴ നനഞ്ഞ വാക്കുകളെ
കടവിലുപേക്ഷിച്ചു നാം
പുഴ മറികടക്കുമ്പോഴും
കളിവിളക്കുകള്
കളമൊഴിയുമ്പോഴും
അകപ്പൊരുളുകള്
പതിരാകുമ്പോഴും
പൊഴിയുകയില്ലിനി
നീലക്കടമ്പിന്റെ
പൂപോലെ അലിവാര്ന്ന
സ്വരം, ഇടറിവീഴില്ല
കിനാത്തുണ്ടിന്റെ
തേന്ചിന്തുകള്.
മറവി തടവിലാക്കിയ
ഒരു തുരുത്തില് നമ്മള്
അകപ്പെട്ടു തീരാവ്യഥകള്
അതിരില്ലാതെ പാഞ്ഞോടു
ങ്ങുമ്പോഴും മൗനങ്ങളില്
ഒരു കിളി ചിറകടിച്ചുയരുമ്പോഴും
മുറുകിയ ഹൃദയതന്ത്രികളില്
വിരലറ്റ തേങ്ങലുകള്
പരലുകളാകുമ്പോഴും
തുളുമ്പില്ല മിഴിയിതള്
ത്തുമ്പില് നിന്നിത്തിരിപ്പോലും
കണ്ണീര്പ്പൊടിപ്പുകള്
കടവിലുപേക്ഷിച്ചു നാം
പുഴ മറികടക്കുമ്പോഴും
കളിവിളക്കുകള്
കളമൊഴിയുമ്പോഴും
അകപ്പൊരുളുകള്
പതിരാകുമ്പോഴും
പൊഴിയുകയില്ലിനി
നീലക്കടമ്പിന്റെ
പൂപോലെ അലിവാര്ന്ന
സ്വരം, ഇടറിവീഴില്ല
കിനാത്തുണ്ടിന്റെ
തേന്ചിന്തുകള്.
മറവി തടവിലാക്കിയ
ഒരു തുരുത്തില് നമ്മള്
അകപ്പെട്ടു തീരാവ്യഥകള്
അതിരില്ലാതെ പാഞ്ഞോടു
ങ്ങുമ്പോഴും മൗനങ്ങളില്
ഒരു കിളി ചിറകടിച്ചുയരുമ്പോഴും
മുറുകിയ ഹൃദയതന്ത്രികളില്
വിരലറ്റ തേങ്ങലുകള്
പരലുകളാകുമ്പോഴും
തുളുമ്പില്ല മിഴിയിതള്
ത്തുമ്പില് നിന്നിത്തിരിപ്പോലും
കണ്ണീര്പ്പൊടിപ്പുകള്
Subscribe to:
Posts (Atom)