എന്റെ വേദനകളില്
പ്രശ്നങ്ങളില്
എപ്പോഴും നീ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു
തീര്ത്തും അപരിചിതനായി
എന്നിട്ടും നിന്റെ മുഖം
ഞാന് കണ്ടിരുന്നില്ല
സ്വരം ഞാന് കേട്ടിരുന്നില്ല
ഒടുവില് ഏതാനും അക്ഷരങ്ങളില്
കോര്ത്ത വരികളിലൂടെ
നീയെനിക്ക് പരിചിതനായി
നഗരത്തിലെ തിരക്കില് വച്ച്
ഞാനാദ്യമായി നിന്നെ കാണുമ്പോള്
നിന്റെ കണ്ണുകളില് നിറയെ
പരിഭ്രമം ഉണ്ടായിരുന്നു
ഒരു മാന്പേടയുടേതു പോലെ
സൗമ്യമായ മുഖം
നിന്റെ വാക്കുകളിലെ
കാരിരുമ്പിന്റെ കാഠിന്യം
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ കരുത്ത്
നിന്റെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നില്ല
തീര്ത്തും പ്രണയാര്ദ്രമായ ഭാവങ്ങള്
എന്റെ കണ്ണുകളുടെ ആഴങ്ങളില്
നഷ്ടപ്പെടാന് നീയാഗ്രഹിച്ചിട്ടും
സമാന്തര രേഖകള് പോലെ
നീണ്ടു പോയ കാലം
ഒരൊറ്റ ചുംബനത്തിലൂടെ
പ്രണയം പറയാന് നീയാഗ്രഹിച്ചപ്പോള്
അതേറ്റു വാങ്ങാതെ ഞാന്
പിന്തിരിഞ്ഞത് എന്തിനായിരുന്നെന്ന
ചോദ്യമെന്നെ ഇപ്പോള് വേട്ടയാടുകയാണ്
കാപട്യത്തിന്റെ മുഖം
മാത്രമേ ലോകത്ത് ഇതുവരെ
ഞാന് കണ്ടിട്ടുള്ളൂ
നീയും അങ്ങനെയാവുമോയെന്ന
ഭയം എന്നെ കീഴടക്കിയിരുന്നു
പക്ഷേ എന്നെ കബളിപ്പിക്കാന്
ഒറ്റുകൊടുക്കാന്
നീയാഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല
ഇപ്പോള് എനിക്കറിയാം
മുന്തിരി ചഷകത്തിലെ
അവസാനത്തുള്ളി
ലഹരി പോലെ
എന്നില് നിന്നോടുള്ള
പ്രണയം പതഞ്ഞൊഴുകുകയാണ്
ഒരിക്കല് മുഖം തിരിച്ച
ചുംബനത്തിലൂടെ ഞാനും
നിന്റെ പ്രണയം ഏറ്റുവാങ്ങുകയാണ്
9 comments:
കാപട്യമാം ലോകത്ത് സ്നേഹത്തിന് വൈടൂര്യത്തെ തിരിച്ചറിയാന് സമയമെടുക്കും. പ്രണയ ഭാവം ശരിക്കും പതഞ്ഞൊഴുകുകയാണ് ഇതില്, നന്നായിരിക്കുന്നു.
എന്താണ് സന്ദേശം....???
അജിത് ചേട്ടന്റെ ചോദ്യം ഞാനും ചോദിക്കുന്നു
ആശംസകള്
ചുമ്മാ ഒരു കവിത. പ്രത്യേകിച്ച് സന്ദേശം ഒന്നുമില്ല....:)
ശരി
ചുമ്മാ കവിതയെങ്കില് ഒന്നും പറയാനില്ല.
ആശംസകള്
കവിത തന്നെ സ്വയം ഒരു സന്ദേശമല്ലേ?നന്നായി.
യാതനകളിൽ എന്നും ഒപ്പമുണ്ടാകട്ടെ, പ്രണയം.
താങ്കളെപ്പോലെയുള്ളവരുടെ ബ്ലോഗ് രചനകള് വായിച്ചു വായിച്ചു ഈ എളിയ ഞാനും ഒരു പുതിയ ബ്ലോഗ് തുടങ്ങി.കഥപ്പച്ച..കഥകള്ക്ക് മാത്രമായി ഒരു ബ്ലോഗ് . ..അനുഗ്രഹാശിസുകള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. (ക്ഷണിക്കുവാന് വൈകിപ്പോയി ..എങ്കിലും ഒന്നവിടം വരെ വരണേ പ്ലീസ് )
അതെ ഇപ്പോള് ഞാനും പതഞ്ഞൊഴുകുകയാണ് നിന്നില് നിന്റെ പ്രണയത്തില് !!!
Post a Comment