കൊടും വേനലിന്റെ ഒരു മഴ

നിന്നെ പ്രണയിക്കുമ്പോള്‍ 

ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നത് 

ഏകാന്തത മുറിവേറ്റ 

ഒരു മൃഗത്തെ പോലെ 

എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ  

ചിതല്‍ ചിത്രം വരച്ച വാതിലും 

കടന്ന് എന്നേക്കുമായി 

പാഞ്ഞു പോകുമെന്നാണ്.

പക്ഷേ വക്ക് പൊട്ടിയ 

വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് 

സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ 

പരിക്ക് പറ്റിയാലെന്നവിധം 

നമുക്കിടയില്‍

നിശബ്ദത മഞ്ഞു മൂടിയ 

ഒരു തടാകമായി

നിന്നെ പ്രണയിച്ചതിനേക്കാള്‍ 

തീവ്രതയോടെ പിരിഞ്ഞു 

പോകണമെന്ന് 

ഞാനാഗ്രഹിച്ചത് അപ്പോഴാണ്.
അകലും മുമ്പ് എന്റെ ഹൃദയം 

കഠിനമാക്കേണ്ടതുണ്ടായിരുന്നു

നമ്മള്‍ ഉപയോഗിക്കാതെ 

കരുതി വച്ച വക്ക് പൊട്ടിയ 

ഓരോ വാക്കുകള്‍ കൊണ്ടും 

നിന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ 

ആഴത്തില്‍ മുറിവേല്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍ 

ഞാനെന്റെ മനസ്സ്  

പാറക്കഷണം പോലെ 

മൂര്‍ച്ച കൂട്ടികൊണ്ടിരുന്നതും  

മിഴികള്‍ നിറയുന്നതും  

നീ അറിയരുതെന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഇനിയൊരിക്കലും ഏകാന്തതയെ 

പടിയടച്ചു പിണ്ഡം വയ്ക്കാതിരിക്കാന്‍ 

കൊടും വേനലിന്‍റെ ഒരു മഴ 

ഞാനൊറ്റയ്ക്ക്  നനയേണ്ടതുണ്ട്