അന്ധന്മാരുടെ ലോകത്താണ്.
കണ്ണാശുപത്രിയിലെ
സന്ദര്‍ശകമുറിയില്‍
കണ്ണുകളില്‍ തുള്ളിമരുന്നൊഴിച്ചു
അന്ധനായിരിക്കുന്ന
അവന്‍റെ അടുത്തിരുന്നു
വായിച്ചറിഞ്ഞക്ഷരങ്ങളിലൂടെ
ആഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോള്‍
അറിയാതെ അകപ്പെട്ടു പോയ
ഇരുട്ടിന്‍റെ ഇടനാഴിയില്‍
തപ്പിത്തടഞ്ഞവന്‍
പിറുപിറുക്കുന്നു:
കണ്ണുകള്‍ തുറക്കണമെനിക്ക്
എങ്കിലും കാഴ്ചകള്‍ അന്യമാവാം.
അന്ധരുടെ ലോകത്ത്‌
ഇരുള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ മാത്രമെന്ന
വേദാന്തമൊന്നും
പറയാതെ അവന്‍
കൈനീട്ടി തപ്പിതടയുന്നു
നീയെന്താണ്
നിശബ്ദയായിരിക്കുന്നത് ?
എന്നെ വിട്ടെങ്ങും പോകരുത്‌
എനിക്ക് വിശക്കുന്നു.
8 comments:
അന്ധരുടെ ലോകത്ത്‌
ഇരുള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ മാത്രമെന്ന
വേദാന്തമൊന്നും
പറയാതെ അവന്‍
കൈനീട്ടി തപ്പിതടയുന്നു
നീയെന്താണ്
നിശബ്ദയായിരിക്കുന്നത് ?
എന്നെ വിട്ടെങ്ങും പോകരുത്‌
എനിക്ക് വിശക്കുന്നു.
Very touching
അന്ധരുടെ ലോകത്ത്‌
ഇരുള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ മാത്രമെന്ന
വേദാന്തമൊന്നും
പറയാതെ അവന്‍
കൈനീട്ടി തപ്പിതടയുന്നു
നീയെന്താണ്
നിശബ്ദയായിരിക്കുന്നത് ?
എന്നെ വിട്ടെങ്ങും പോകരുത്‌
എനിക്ക് വിശക്കുന്നു.
വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു.
കൈവെള്ള മാത്രമല്ല
ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പുകളും.
ആശംസകള്‍
എന്നെ വിട്ടെങ്ങും പോകരുത്‌
ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
നീയെന്താണ്
നിശബ്ദയായിരിക്കുന്നത് ?
എന്നെ വിട്ടെങ്ങും പോകരുത്‌
എനിക്ക് വിശക്കുന്നു.
ഓരോ കവിതയും മികച്ചതാണ്.
ആശംസകള്‍
അന്ധരുടെ ലോകത്ത്‌
ഇരുള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ മാത്രമെന്ന
വേദാന്തമൊന്നും
പറയാതെ അവന്‍
കൈനീട്ടി തപ്പിതടയുന്നു
നീയെന്താണ്
നിശബ്ദയായിരിക്കുന്നത് ?
എന്നെ വിട്ടെങ്ങും പോകരുത്‌
എനിക്ക് വിശക്കുന്നു.
നീയെന്താണ്
നിശബ്ദയായിരിക്കുന്നത് ?
എന്നെ വിട്ടെങ്ങും പോകരുത്‌
എനിക്ക് വിശക്കുന്നു.
നല്ല കവിത
ജീവജ്യോതി കെ. എന്‍
കൈവെള്ള സന്ദര്‍ശിച്ച
എല്ലാവര്‍ക്കും നന്ദി
Post a Comment